MENU

Opracowania - zasoby

struktura

planowanie strategiczne

planowanie operacyjne

planowanie przestrzenne

planowanie i zagospodarowanie przestrzenne

GIS

Geographic information system

system informacji przestrzennej

urbanistyka

Planowanie strategiczne i przestrzenne
Planowanie strategiczne
Ogólne zadania planowania
Strategia
Planowanie operacyjne
Planowanie przestrzenne
Zadania planowania przestrzennego

Strategia rozwoju

Plan miejscowy

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego

Polityka przestrzenna gminy

Opracowanie ekofizjograficzne

Prognoza oddziaływania na środowisko

doradztwo planistyczne

doradztwo w sprawach planowania przestrzennego

doradztwo strategiczne

doradztwo operacyjne

consulting planistyczny

consulting w sprawach planowania przestrzennego

consulting strategiczny

consulting operacyjny

obsługa postępowań administracyjnych w sprawach planowania przestrzennego

pomoc prawna w sprawach planowania przestrzennego

Rozwój społeczno-gospodarczy

Rozwój zrównoważony

Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego

Program operacyjny

Programy operacyjne

Planowanie strategiczne

• Ogólne zadania planowania

  
  
  1. Poszukiwanie rozwiązań, które zapewniłyby największe korzyści z podejmowanych przedsięwzięć i angażowanych środków, mierzonych w wielkościach charakterystycznych dla misji podmiotu, którego planowanie dotyczy. Wielkości te będą wyrażane różnymi jednostkami i wskaźnikami ze względu na dziedzinę, która jest przedmiotem planowania: w zagadnieniach społecznych będą to wskaźniki opisujące wykształcenie lub poziom życia, w ekonomii stopa zwrotu z inwestycji. Planowanie należy rozpatrywać:
     • na poziomie strategicznym: wybór priorytetowych dziedzin i określenie celów (oczekiwanych wartości opisanych charakterystycznymi dla tej dziedziniy wskaźnikami), w które podmiot zamierza zainwestować (rozwijać), aby uzyskać najwyższą rentowność inwestycji,
     • na poziomie wyboru środków (narzędzi), wariantów, standardów (jakości, kompletności), tempa, które będą najefektywniejsze przy realizacji założonych celów strategicznych.
  2. Przewidywanie i zapobieganie konfliktom pomiędzy podmiotem a innymi osobami (partnerami, pomiędzy poszczególnymi jednostkami, które tworzą podmiot, bądź mają nań wpływ), gdy interes podmiotu jako całości jest sprzeczny z interesem innych osób.
  3. Zdefiniowanie kierunków działań operacyjnych i określenie form organizacyjno - prawnych służących ich realizacji.

• Strategia

  Powrót na górę strony
  

  Formułuje w określonym horyzoncie czasowym cele działań, będące oczekiwanymi stanami lub wartościami przekształcanego lub rozwijanego systemu.

  Cele stanowią przedmiot decyzji. W zagadnieniach publicznych, rozwoju społeczno-gospodarczego decyzje mogą np. dotyczyć:

  1. wyboru określonego priorytetu np.:
     • bezpieczeństwo socjalne przy niższym PKB prognozowanym w założonym horyzoncie czasowym, czy też liberalna gospodarka z szansą na wyższy wzrost gospodarczy,
     • podobny do powyższego dylemat: wydatki socjalne, czy też wydatki infrastrukturalne,
     • temat dla państw w okresie transformacji: głęboka i szybka restrukturyzacja, nawet kosztem większego bezrobocia, ale z szansą na przetrwanie całych gałęzi gospodarki, czy też bierne ich wygaszanie, przy jak najdłuższym utrzymaniu istniejących struktur,
     • bezpieczeństwo osobiste, kosztem ograniczenia swobód obywatelskich, czy też swobody obywatelskie, kosztem bezpieczeństwa,
     • inwestycja państwowa w oświatę, kosztem poziomu życia, czy też kosztem obciążenia gospodarki (czyli tworzenie równych szans) lub też pozostawienie kształcenia nowego pokolenia wyczuciu i mądrości rodziców,
     • rozwój kosztem środowiska, czy też ograniczenie rozwoju w celu zmniejszenia obciążenia środowiska,
  2. bilansowania zakładanych celów z potencjałem i zasobami będącym w dyspozycji (analizy SWOT).

• Planowanie operacyjne

  Powrót na górę strony
  

  Formułuje kierunki, czyli zespoły skoordynowanych działań, które realizowane w określonej kolejności, zapewnią realizację celów strategicznych.

  Przedmiotem decyzji jest:

  1. sposób realizacji programu: rozwój agresywny, łagodny, czy zrównoważony:
     • zaangażowanie jak największych zasobów, w celu uzyskania szybkich efektów, kosztem dziedzin traktowanych drugoplanowo w strategii,
     • przy określaniu wydatków na działania zapisane w programie, zaangażowanie wyłącznie posiadnych nadwyżek lub niewielkich oszczędności, a w trakcie realizacji programu dzielenie wartości dodanych uzyskanych z jego realizacji na działania przewidziane w programie oraz na dziedziny traktowane drugoplanowo w strategii,
     • rozwiązania pośrednie.
  2. konstrukcja kierunków pod kątem dostosowania ich do obecnego i prognozowanego w horyzoncie planowania potencjału podmiotu:
     • w których dziedzinach zintesyfikować działania i zaangażowane środki na początku okresu programowania (uzyskując szybciej cele pośrednie) - kierunki priorytetowe,
     • a w których bliżej końca okresu programowania, odkładając ich rozwój na później, gdy zaczną być odczuwalne efekty działań priorytetowych, a w związku z tym pojawią się dodatkowe zasoby związane z realizacja programu - kierunki komplementarne.

dokument planistyczny, dokumenty planistyczne

plan miejscowy, plany miejscowe

miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego

studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego

studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego

opracowanie ekofizjograficzne

opracowania ekofizjograficzne

prognoza oddziaływania na środowisko

doradztwo planistyczne

doradztwo w sprawach planowania przestrzennego

consulting planistyczny

consulting w sprawach planowania przestrzennego

obsługa planistyczna gmin

obsługa strategiczna gmin

obsługa operacyjna gmin

obsługa projektowa gmin

obsługa postępowań administracyjnych w sprawach planowania przestrzennego

pomoc prawna w sprawach planowania przestrzennego

zaskarżenie uchwały planu miejscowego

zaskarżenie uchwały w sprawie zatwierdzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

skarga do WSA w sprawie uchwały miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

żądanie usunięcia naruszenia interesu prawnego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

Planowanie przestrzenne

Powrót na górę strony

• Zadania planowania przestrzennego

  Powrót na górę strony
  
  1. Zbilansowanie kosztów inwestycyjnych, organizacyjnych, administracyjnych i prawnych (patrząc ze strony organów samorządu) oraz społecznych, gospodarczych środowiskowych (patrząc ze strony wspólnoty samorządowej), z korzyściami związanymi z różnymi rozwiązaniami planistycznymi (tak w zakresie ochrony, jak i otwarciem nowych terenów do zainwestowania).
  2. Przewidywanie i zapobieganie konfliktom pomiędzy interesem wspólnoty samorządowej a interesami partykularnymi, wyrażającej się najczęściej w sprzeczności pomiędzy prawem własności, interesem prawnym właścicieli i posiadaczy a zapewnieniu wspólnocie samorządowej właściwej obsługi w zakresie dostępu do niezbędnych obiektów urządzeń infrastruktury, usług komunalnych i usług społecznych. Czyli konflikt interes publiczny – interes prywatny. Uwaga!!! istnieje ryzyko, często ziszczające się, utożsamiania interesu administracji, mającej realizować zadania publiczne z interesem publicznym.
  3. Zdefiniowanie kierunków polityki przestrzennej, zmierzającej do wyodrębnienia różnych obszarów, na których prowadzone będą różne działania, ustalenia dla nich różnych funkcji i przeznaczenia, określenie, w zależności od potrzeb, systemu powiązań lub wzajemnej izolacji pomiędzy tymi obszarami. Przyjęcie prawa miejscowego legalizującego wyżej zakreślone działania i sposoby korzystania z poszczególnych terenów. Warunkiem obowiązywania aktu prawa miejscowego, którym jest plan miejscowy, jako akt prawa powszechnie obowiązującego jest jego publikacja. Oprócz formalnych środków opublikowania planu (w dzienniku urzędowym województwa), można dziesiaj wykorzystywać informatyczne techniki upowszechnienia ustaleń planu miejscowego, które mogą pełnić również funkcje promocyjne dla gminy.

Powrót na górę strony

Dlaczego Struktura ?

Nazwa przedsiębiorstwa - Struktura - wiąże się z systemowym podejściem do zagadnień kształtowania ładu przestrzennego. Układy przestrzenne, które są obiektem planowania przestrzennego, traktowane są jako elementy systemu, porządkowane przez określoną strukturę. Pojęcie struktura, zgodnie z definicją zamieszczoną w Wikipedii oznacza w szczególności:

• struktura to: rozmieszczenie elementów składowych danego układu i zespół relacji (wzajemnych powiązań) między tymi elementami, charakterystyczny dla tego układu; sposób w jaki części jakiejkolwiek całości są powiązane ze sobą; struktura jest tym, co nadaje całości jedność (...),
• struktura to: sposób ułożenia czegoś w jakimś porządku (...).

W obu wariantach definicji pojawiają się cechy takie jak: rozmieszczenie lub sposób ułożenia, a także relacje. Zarówno sposób ułożenia (rozmieszczenie w przestrzeni), jak i porządek (wzajemne relacje), doskonale odnoszą się do wymogu kształtowania ładu przestrzennego, stanowiącego cel planowania przestrzennego.

Dlatego też w warsztacie planowania przestrzennego często pojawia się systemowe podejście do projektowania, a opis stanu istniejącego i projektowanego wykorzystuje różne struktury, które rejestrujemy w przestrzeni. W zależności od kategorii elementów przestrzennych (klas obiektów przestrzennych) oraz typu relacji, które obrazujemy, planowanie przestrzenne może wykorzystywać rozmaite modele strukturalne. Najczęściej stosowane struktury planistyczne to:

• struktura przestrzenna, definiująca relacje przestrzenne obiektów, a więc nie tylko ich rozmieszczenie (cechy bezwzględne), ale i wzajemne położenie (sąsiedztwo, zawieranie itp...), czy też charakter wzajemnych powiązań przestrzennych, czyli topologię (np. w sieciach transportowych, czy też sieciach infrastruktury),
• struktura funkcjonalna, definiująca role poszczególnych obiektów w systemie zagospodarowania (użytkowania) terenu oraz wzajemne powiązania pomiędzy nimi, które z tych ról wynikają,
• struktura użytkowa (użytkowania), definiująca powiązania obiektów przestrzennych z różnymi typami użytkowania (szczególny przypadek struktury funkcjonalnej),
• struktura władania (własności), definiująca powiązania obiektów przestrzennych z różnymi typami władania, różnymi klasami władających, a także obrazującą udział poszczególnych sposobów władania w analizowanym obszarze,
• struktura administracyjna, definiująca powiązania obiektów przestrzennych z jednostkami podziału administracyjnego.

Strukturalne podejście do opisu i kształtowania przestrzeni ułatwia numeryczną reprezentację zasobów przestrzennych, takich jak dane geodezyjno-kartograficzne, informacja przestrzenna, czy też dokumenty planistyczne. Te zagadnienia stanowią istotny zakres działalności naszego przedsiębiorstwa.

Powrót na górę strony

Planowanie, urbanistyka, planowanie przestrzenne wzorce projektowe techniki informatyczne Struktura, planowanie przestrzenne, GIS aplikacja udostępniania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Prezentacja miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z wykorzystaniem aplikacji PHP5 oraz systemu PostgreSQL Część tekstowa (uchwała) Część graficzna (rysunek planu)